محمّد رضائی

در سراسر نهج‏ البلاغه به ابعاد مثبت و سازنده رفتارها، صفات افراد، و افکار سازنده توجه شده است. حضرت علی علیه‏السلام نه تنها خود به این موارد توجه داشتند، بلکه دیگران را نیز هدایت می‏کردند تا این ابعاد را به طور اختیاری و آگاهانه مورد توجه قرار دهند.